De laatste week
Door: Mandy G
Blijf op de hoogte en volg Mandy
09 Juli 2014 | Canada, Newmarket
Dinsdag 1 juli was het Canada Day. Hierbij wordt de zogenaamde verjaardag van Canada gevierd. Ik had van Sandra een shirtje geleend zodat ik als een echte Canadees over straat kon. Rond het middaguur gingen Marc, Sandra, Ellie, Sam en ik naar het centrum van Newmarket gereden. Daar was een soort braderie aan de gang en vanwege het mooie weer was het leuk om hier overheen te lopen. Ondertussen had ik ook contact met Maddy, die 's middags naar een bierfeest ging. Ze vroeg of ik mee wilde en dat zag ik wel zitten, helemaal na een week met 6 kinderen. Dus aan het einde van de braderie hebben we op Maddy gewacht en daar ben ik met haar meegegaan. Maddy heeft me aan al haar vrienden voorgesteld, maar die namen gingen er aan de ene kant in en aan de andere kant weer uit, het waren er gewoon teveel. Het was super gezellig en al haar vrienden waren even aardig. Uiteraard begon iedereen over de wedstrijd en het Nederlands elftal en of ik de wedstrijden wel kijk. Na ruim 2 uur in de volle zon en met allemaal dronken mensen om me heen had ik het wel weer gezien en werd ik door Marc opgehaald, ik voelde me weer even 15, de leeftijd dat je ouders je nog wegbrengen en ophalen. Met het avondeten hebben we wat gehaald en daarna kwamen er vrienden van Marc en Sandra over om gezellig bij te kletsen. Om 10 uur was er een groots vuurwerk achter het huis van Marc en Sandra en daar gingen we met zijn allen naar kijken. Dit duurde een stuk langer dan ik dacht en het was nog eens mooi ook, een goede afsluiter van een goede dag.
Vandaag was het opnieuw tijd voor een pretpark. Marc, Ellie en Sam namen mij en Emilie (een vriendin van Ellie) mee naar Canada's Wonderland. Ik heb nog nooit zoveel attractieparken in een week tijd gedaan. Maar ik kan er geen genoeg van krijgen. Om 10 uur zaten we in de auto op weg. Dit pretpark bestaat voornamelijk uit achtbanen, ze hebben er in totaal 14 en deze moesten uiteraard allemaal uitgeprobeerd worden. We begonnen met de de 2 grootste en werkten ze gedurende de dag allemaal af. Het weer zat mee, de zon scheen en het was super gezellig met zijn vijven. Er was regen voorspelt voor vandaag, waardoor een hoop mensen niet kwamen of voor een andere dag kozen. Dat maakte dat het helemaal niet druk was en we bijna overal zo door konden lopen. Hierdoor hebben we sommige achtbanen wel 4 of 5 keer gedaan. De laatste attractie was de Windseeker, een hele hoge zweefmolen. Omdat het al donker was, hadden we mooie verlichting over de stad en het park zelf. Opnieuw was dit een super gave afsluiting van een super dag. Ik heb genoten van alle achtbanen en van de kinderen en ik ben super blij dat we alles hebben kunnen doen, dit park is zo groot.
Uitslapen, na de drukke dag ervoor was het tijd voor geen wekker. Een lekker rustig aan doen dagje. Na het ontbijt besloten Ellie en ik dat we naar het winkelcentrum wilden. Marc wilde ons wel brengen, hij zou dan samen met Sam wat rond gaan kijken, terwijl Ellie en ik op onszelf konden gaan winkelen. Uiteraard kwamen Ellie en ik met veel te veel tassen terug, terwijl Marc en Sam niks hadden gekocht. Hmm, probleempje met het inpakken van mijn tas komt volgende week wel. 's Avonds was ik uitgenodigd om bij Kelli, Andy en Brit te komen eten. Het is fijn om zulke familie om me heen te hebben. Sam moest balhockey (een variant van ijshockey, maar dan zonder ijs) spelen en Andy zou mij daar oppikken. Ik kon daardoor eerst nog een gedeelte van Sam's wedstrijd kijken, voordat ik opgehaald werd. Kelli's moeder was er ook met het eten en het was erg gezellig. We hebben onszelf nog even op de foto vastgelegd en van oma Pat (zoals ik Kelli's en Sandra's moeder mocht noemen) kreeg ik nog een kadootje om mee naar huis te nemen, hoe lief is dat. Na het eten zijn we naar Brit's huis gelopen om dit ook nog even te zien. Sandra en Ellie kwamen mij daarna ophalen.
Dit was de laatste vakantiedag van Marc, dus we zouden wat leuks gaan doen. Na het opnieuw uitslapen, ontbijten en aankleden waren we klaar om naar de golfbaan te gaan. Marc, Sam, Ellie en ik gingen midgetgolfen. Het was een leuke midgetgolf baan, waarbij we redelijk gelijk opgingen. Marc en ik werden uiteindelijk gedeeltelijk eerste. Het zonnetje scheen wat het extra leuk maakte. Daarna zijn we naar de Casco gereden, dit is een winkel vergelijkbaar met de Makro. Ellie en Sam wisten precies waar je allemaal gratis eten kon proberen, dus zo hebben we onze late lunch gegeten, terwijl Marc boodschappen aan het doen was. Bij thuiskomst kwam Sandra ook net aangereden, haar vakantie begon nu. 's Avonds hebben we met zijn allen een film gekeken.
Een paardendagje of toch matchday? Beide dus! Om 10 uur werd ik door Brit opgehaald om met haar mee te gaan naar haar paard. Ze moest vandaag 3 paarden rijden en ze had gehoopt dat ik ook 1 mocht rijden. Helaas werd dat niet goedgekeurd, maar ik ging evengoed mee om haar te helpen met verzorgen. Het was erg gezellig en het is goed om te weten dat ik nog steeds weet hoe ik met paarden om moet gaan. Na 4 uur met de paarden doorgebracht te hebben zijn we naar Brit's huis gereden voor een douche en lunch. Brit heeft mij daarna bij vrienden van Marc en Sandra afgezet, waar zij uiteraard ook naartoe kwamen. Deze vrienden hebben een zwembad in de tuin en een tv zo groot als een bioscoop screen, dus dat was wel iets beter om voetbal op te kijken. De kinderen konden ondertussen lekker zwemmen en wij konden voetbal kijken. Wat een wedstrijd weer. En helemaal de strafschoppen, de kinderen waren binnengekomen om samen met ons te kijken en bij de strafschoppen bleven ze maar vragen wanneer we zouden missen. Ik heb volgens mij nog nooit zo hard gejuicht toen Krul de tweede penalty stopte. Op naar de halve finale! En het allermooiste is dat ze in ieder geval nog 1 wedstrijd moeten spelen als ik thuis ben, danwel de finale of de wedstrijd om de derde of vierde plek. Onder de wedstrijd hadden we gegeten en na de wedstrijd gingen Sandra, Ellie, Sam en ik ervandoor. We gingen naar de paardenraces. Kelli, oma Pat, Brit en Justin (Brit's verloofde) kwamen ook, dus met zijn allen bleven we voor 2 dollar op paarden wedden. Al met al een gezellige avond, waarbij Sam en Ellie het meeste geld wisten te winnen. Ik moest hier helaas wel afscheid nemen van Kelli, Brit en Justin, hun zou ik niet meer zien. Maar Brit en Justin komen naar Nederland volgend jaar, dus het duurt gelukkig niet heel lang dit keer.
Zondag zijn we rond het middaguur naar de beste vrienden van Marc en Sandra gegaan. Daar hebben we geluncht en ook hier konden de kinderen in het zwembad spelen. Dat is het grote voordeel van zulke grote huizen met grote oppervlakte. Ellie had aan het einde van de middag voetbaltraining, dus rond 3 uur vertrokken we weer. Ik ben met Sam op de trampoline gesprongen, zodat het leek alsof wij ook nog iets aan onze conditie deden ;-). Ik heb nog een allerlaatste was gedraaid en na het avondeten hebben we opnieuw een film gekeken.
Mijn laatste volle dag samen met m'n familie. Het was een dag om mezelf langzaamaan klaar te maken voor de terugreis. Dus alles werd opgevouwen, opgeladen en opgeruimd. 's Middags zijn we nog wat boodschappen wezen doen. We hadden ontbijt als avondeten, wat eieren met worstjes en pannenkoeken inhield, ik was weer blij! Na het eten heb ik een douche genomen en ben mijn tas gaan inpakken, waarbij ik tot de wonderbaarlijke conclusie kwam dat alles gewoon in mijn tas paste, nu alleen nog even afwachten voor mijn kilo's. Nadat ik klaar was heb ik samen met Sam nog een potje tafeltennis gespeeld, waarbij ik dik ingemaakt werd. Voordat ik naar bed ging moest ik helaas al afscheid nemen van Marc, aangezien hij morgen vroeg al naar zijn werk zou gaan en ik hem niet meer zou zien.
Vandaag was het een reisdag. Na het ontbijt verlieten we het huis, voor mij op weg naar het vliegveld, voor Sandra, Ellie en Sam op weg naar vrienden om daar 2 nachten door te brengen. Ze zouden mij afzetten op het vliegveld en daarna doorrijden. Om kwart voor 11 kwamen we op het vliegveld aan en na het afscheid stond ik er weer alleen voor. Ik had geen idee meer hoe laat mijn vlucht zou gaan, ik wist alleen zeker dat ik op tijd was. Gelukkig kon ik mijn tas al inchecken en bleek ik zelfs nog een kilo gewicht over te hebben, trots op mezelf! De vlucht vertrok op tijd, het begon alleen te regenen en onweren op het moment dat we wilden opstijgen. We hadden daardoor in het begin best veel last van turbulentie, maar ondertussen zijn we boven de wolken gaan vliegen en hier is het een strakblauwe lucht. Ik ben nu onderweg naar Vancouver, waar ik mijn allerlaatste nacht in een hostel zal doorbrengen. Morgen is het tijd voor mijn vlucht naar Nederland, maar ik zal voor die tijd nog iets van me laten horen...
Voor al m'n familie in Toronto, het was super om iedereen weer te zien en om me heen te hebben. Jullie weten dat jullie altijd welkom zijn in Nederland en ik hoop oprecht dat ik jullie eerder daar ga zien dan in Canada ;-). Bedankt dat jullie me overal mee naartoe hebben genomen, ik ga jullie missen!
Liefs
Vandaag was het opnieuw tijd voor een pretpark. Marc, Ellie en Sam namen mij en Emilie (een vriendin van Ellie) mee naar Canada's Wonderland. Ik heb nog nooit zoveel attractieparken in een week tijd gedaan. Maar ik kan er geen genoeg van krijgen. Om 10 uur zaten we in de auto op weg. Dit pretpark bestaat voornamelijk uit achtbanen, ze hebben er in totaal 14 en deze moesten uiteraard allemaal uitgeprobeerd worden. We begonnen met de de 2 grootste en werkten ze gedurende de dag allemaal af. Het weer zat mee, de zon scheen en het was super gezellig met zijn vijven. Er was regen voorspelt voor vandaag, waardoor een hoop mensen niet kwamen of voor een andere dag kozen. Dat maakte dat het helemaal niet druk was en we bijna overal zo door konden lopen. Hierdoor hebben we sommige achtbanen wel 4 of 5 keer gedaan. De laatste attractie was de Windseeker, een hele hoge zweefmolen. Omdat het al donker was, hadden we mooie verlichting over de stad en het park zelf. Opnieuw was dit een super gave afsluiting van een super dag. Ik heb genoten van alle achtbanen en van de kinderen en ik ben super blij dat we alles hebben kunnen doen, dit park is zo groot.
Uitslapen, na de drukke dag ervoor was het tijd voor geen wekker. Een lekker rustig aan doen dagje. Na het ontbijt besloten Ellie en ik dat we naar het winkelcentrum wilden. Marc wilde ons wel brengen, hij zou dan samen met Sam wat rond gaan kijken, terwijl Ellie en ik op onszelf konden gaan winkelen. Uiteraard kwamen Ellie en ik met veel te veel tassen terug, terwijl Marc en Sam niks hadden gekocht. Hmm, probleempje met het inpakken van mijn tas komt volgende week wel. 's Avonds was ik uitgenodigd om bij Kelli, Andy en Brit te komen eten. Het is fijn om zulke familie om me heen te hebben. Sam moest balhockey (een variant van ijshockey, maar dan zonder ijs) spelen en Andy zou mij daar oppikken. Ik kon daardoor eerst nog een gedeelte van Sam's wedstrijd kijken, voordat ik opgehaald werd. Kelli's moeder was er ook met het eten en het was erg gezellig. We hebben onszelf nog even op de foto vastgelegd en van oma Pat (zoals ik Kelli's en Sandra's moeder mocht noemen) kreeg ik nog een kadootje om mee naar huis te nemen, hoe lief is dat. Na het eten zijn we naar Brit's huis gelopen om dit ook nog even te zien. Sandra en Ellie kwamen mij daarna ophalen.
Dit was de laatste vakantiedag van Marc, dus we zouden wat leuks gaan doen. Na het opnieuw uitslapen, ontbijten en aankleden waren we klaar om naar de golfbaan te gaan. Marc, Sam, Ellie en ik gingen midgetgolfen. Het was een leuke midgetgolf baan, waarbij we redelijk gelijk opgingen. Marc en ik werden uiteindelijk gedeeltelijk eerste. Het zonnetje scheen wat het extra leuk maakte. Daarna zijn we naar de Casco gereden, dit is een winkel vergelijkbaar met de Makro. Ellie en Sam wisten precies waar je allemaal gratis eten kon proberen, dus zo hebben we onze late lunch gegeten, terwijl Marc boodschappen aan het doen was. Bij thuiskomst kwam Sandra ook net aangereden, haar vakantie begon nu. 's Avonds hebben we met zijn allen een film gekeken.
Een paardendagje of toch matchday? Beide dus! Om 10 uur werd ik door Brit opgehaald om met haar mee te gaan naar haar paard. Ze moest vandaag 3 paarden rijden en ze had gehoopt dat ik ook 1 mocht rijden. Helaas werd dat niet goedgekeurd, maar ik ging evengoed mee om haar te helpen met verzorgen. Het was erg gezellig en het is goed om te weten dat ik nog steeds weet hoe ik met paarden om moet gaan. Na 4 uur met de paarden doorgebracht te hebben zijn we naar Brit's huis gereden voor een douche en lunch. Brit heeft mij daarna bij vrienden van Marc en Sandra afgezet, waar zij uiteraard ook naartoe kwamen. Deze vrienden hebben een zwembad in de tuin en een tv zo groot als een bioscoop screen, dus dat was wel iets beter om voetbal op te kijken. De kinderen konden ondertussen lekker zwemmen en wij konden voetbal kijken. Wat een wedstrijd weer. En helemaal de strafschoppen, de kinderen waren binnengekomen om samen met ons te kijken en bij de strafschoppen bleven ze maar vragen wanneer we zouden missen. Ik heb volgens mij nog nooit zo hard gejuicht toen Krul de tweede penalty stopte. Op naar de halve finale! En het allermooiste is dat ze in ieder geval nog 1 wedstrijd moeten spelen als ik thuis ben, danwel de finale of de wedstrijd om de derde of vierde plek. Onder de wedstrijd hadden we gegeten en na de wedstrijd gingen Sandra, Ellie, Sam en ik ervandoor. We gingen naar de paardenraces. Kelli, oma Pat, Brit en Justin (Brit's verloofde) kwamen ook, dus met zijn allen bleven we voor 2 dollar op paarden wedden. Al met al een gezellige avond, waarbij Sam en Ellie het meeste geld wisten te winnen. Ik moest hier helaas wel afscheid nemen van Kelli, Brit en Justin, hun zou ik niet meer zien. Maar Brit en Justin komen naar Nederland volgend jaar, dus het duurt gelukkig niet heel lang dit keer.
Zondag zijn we rond het middaguur naar de beste vrienden van Marc en Sandra gegaan. Daar hebben we geluncht en ook hier konden de kinderen in het zwembad spelen. Dat is het grote voordeel van zulke grote huizen met grote oppervlakte. Ellie had aan het einde van de middag voetbaltraining, dus rond 3 uur vertrokken we weer. Ik ben met Sam op de trampoline gesprongen, zodat het leek alsof wij ook nog iets aan onze conditie deden ;-). Ik heb nog een allerlaatste was gedraaid en na het avondeten hebben we opnieuw een film gekeken.
Mijn laatste volle dag samen met m'n familie. Het was een dag om mezelf langzaamaan klaar te maken voor de terugreis. Dus alles werd opgevouwen, opgeladen en opgeruimd. 's Middags zijn we nog wat boodschappen wezen doen. We hadden ontbijt als avondeten, wat eieren met worstjes en pannenkoeken inhield, ik was weer blij! Na het eten heb ik een douche genomen en ben mijn tas gaan inpakken, waarbij ik tot de wonderbaarlijke conclusie kwam dat alles gewoon in mijn tas paste, nu alleen nog even afwachten voor mijn kilo's. Nadat ik klaar was heb ik samen met Sam nog een potje tafeltennis gespeeld, waarbij ik dik ingemaakt werd. Voordat ik naar bed ging moest ik helaas al afscheid nemen van Marc, aangezien hij morgen vroeg al naar zijn werk zou gaan en ik hem niet meer zou zien.
Vandaag was het een reisdag. Na het ontbijt verlieten we het huis, voor mij op weg naar het vliegveld, voor Sandra, Ellie en Sam op weg naar vrienden om daar 2 nachten door te brengen. Ze zouden mij afzetten op het vliegveld en daarna doorrijden. Om kwart voor 11 kwamen we op het vliegveld aan en na het afscheid stond ik er weer alleen voor. Ik had geen idee meer hoe laat mijn vlucht zou gaan, ik wist alleen zeker dat ik op tijd was. Gelukkig kon ik mijn tas al inchecken en bleek ik zelfs nog een kilo gewicht over te hebben, trots op mezelf! De vlucht vertrok op tijd, het begon alleen te regenen en onweren op het moment dat we wilden opstijgen. We hadden daardoor in het begin best veel last van turbulentie, maar ondertussen zijn we boven de wolken gaan vliegen en hier is het een strakblauwe lucht. Ik ben nu onderweg naar Vancouver, waar ik mijn allerlaatste nacht in een hostel zal doorbrengen. Morgen is het tijd voor mijn vlucht naar Nederland, maar ik zal voor die tijd nog iets van me laten horen...
Voor al m'n familie in Toronto, het was super om iedereen weer te zien en om me heen te hebben. Jullie weten dat jullie altijd welkom zijn in Nederland en ik hoop oprecht dat ik jullie eerder daar ga zien dan in Canada ;-). Bedankt dat jullie me overal mee naartoe hebben genomen, ik ga jullie missen!
Liefs
-
09 Juli 2014 - 06:53
Petra:
Hoi Mandy,
Het grote avontuur zit erop. Het was heel leuk je te volgen via je blog.
Goede reis en tot gauw!
Liefs Petra en Michel
-
09 Juli 2014 - 08:32
Rita:
Hoi Mandy,
Je hebt weer een geweldige tijd gehad in Canada, erg leuk om te lezen! Tja, en nu is de tijd aangebroken om richting huis te gaan. Wij wensen je een hele goede reis naar huis!
Liefs,
Rita en Rob -
09 Juli 2014 - 16:02
Pappa:
Morgen kan ik je gelukkig weer in mijn armen sluiten!, maar!, dat sluiten is voor jou ook het afsluiten van een fantastisch jaar, het afsluiten van al je vrijheid wat ga je morgen weer doen, het afsluiten van het overdenken wat je vanavond gaat eten, het afsluiten waar ga naar toe en waar ga ik slapen, enz, enz.
Morgen! "welkom Thuis"!
Pappa. -
09 Juli 2014 - 17:45
Jeffrey:
Lieve zus,
Eindelijk kan ik wat typen, al die tijd had ik zoveel tranen in mijn ogen dat ik het scherm niet kon lezen. Maar, Gelukkig kom je nu weer thuis!
Man we zien elkaar morgen weer, een hele goede vlucht!
xXx
Je kleine/grote broer! -
09 Juli 2014 - 18:10
Mama:
Hoi lieverd,
Dit keer een kleine laatste reaktie van mij. Een wel heel bijzonder jaar heb jij meegemaakt, en toch is het morgen, 10 juli dan opeens weer om. Wat gelukkig en fijn, dat je steeds zo een mooi blog hebt geschreven, het zal het inbundelen met de reakties van iedereen en de foto's erbij dubbel en dwars waard zijn. Over ..... jaar kan je het dikke boekwerk dan weer eens pakken en heerlijk op je gemak doorlezen.
Voor nu wens ik je een hele goede terugvlucht toe, nog 1 nachtje, toch wel een gek idee, dat jij hier ook weer over 24 uur bij ons op de bank zit. Wij gaan straks Nederland kijken en hopelijk op naar de overwinning.
Wat ik nog wel even kwijt wil, wat is het inderdaad fantastisch, om daar zulke lieve, leuke familie te hebben, die je heerlijk hebben opgevangen en waar je een hoop mee hebt ondernomen.
Familie, ik hoop dat jullie dit ook lezen, namens ons in Wormer, ook heel HARTELIJK BEDANKT voor deze goede zorgen!!!!
Till tomorrow en een allerlaatste dikke knuffel via de mail van Mama XXXXX
Morgen in het echie doei!!!!!! -
09 Juli 2014 - 21:35
Ber:
NU snap ik het! Ik maar denken en denken... 9,5 uur vanuit Vancouver??? Dat kan toch helemaal niet?
En ik maar rekenen en op m'n vingers tellen.
Nee, natuurlijk kan dat niet! En al helemaal niet als ze in Toronto zit :-) Wat een oen ben ik he, haha.
Gezellig je even 'gesproken' te hebben, vooral omdat we het over je hadden tijdens het eten.
Toevalligheden bestaan niet, zeggen ze.
Zojuist je Florida-verhaal eerst gelezen, dat had ik nog steeds niet gedaan en het zou toch stom zijn als jij al lekker thuis zat en ik nog de laatste belevenissen moest lezen.
Leuk he, die pretparken. Ook zo leuk vind ik het idee van die t-shirts! Zelf iets ontwerpen en je kids zijn altijd te traceren ook al zijn ze tijdelijk 'kwijt'. Als je maar 1 kind hebt is het wel slim om de dag te beginnen met een foto van het kind, dat zoekt makkelijker voor andere mensen.
Islands Of Adventure zegt me niets, is dat nog niet zo oud soms?
Epcot zijn we geweest, Downtown Disney, Universal Studios en Cape Canaveral, allemaal leuk en echt iets om te doen in je vakantie.
Bovendien leest het ook lekker omdat je echt weet waar het over gaat. Uiteraard heb ik ook een foto van het Lochness monster gemaakt :-)
Wel een eind rijden, 17 uur maar aan de andere kant rijdt het zo relaxed in the US.
Als je als toetjes zulke leuke dagen krijgt heb je die uren er wel voor over, nietwaar.
Dan je laatste, je ALLERlaatste verslag!
Alhoewel, ik hou het maar op voorlopig laatste want ik zie jou nog niet jarenlang braaf achter een bureau zitten of iets dergelijks.
Als ik jou was probeerde ik bij een grote reisorganisatie aan de bak te komen.
Je hebt vreselijk veel reiservaring en op die manier kan er nog heel veel bijkomen!
Voordeel hiervan is dat het betaald wordt.
Of wat denk je van werken bij een reistijdschrift?
Mooie reizen maken, verslagen schrijven en foto's maken. Lijkt me nou echt een job voor jou!!!
Alweer een pretpark dus, niet één waar ik me zou vermaken ben ik bang want je krijgt mij voor geen goud in een achtbaan, dat heb ik volgens mij al eerder vermeld.
Het ziet er wel allemaal erg mooi uit op de foto's. Mooi vuurwerk ook trouwens, daar krijg je nooit genoeg van, heerlijk om naar te kijken, vooral op een zwoele zomeravond.
Voetbal kijken op een superscherm is ook niet verkeerd en een zwembad is je tuin nog minder verkeerd.
Ach, laat ik nou niet klagen, wij hebben er 2 :-) en ik moet zeggen: als het snikheet is, is er geen betere manier om je lichaam weer op de juiste temperatuur te brengen.
Op dit moment is dat absoluut niet nodig want als het zo door gaat doe ik de cv nog even aan. Ik zit hier met een fleecevest aan en vind het maar koud. Het is gelukkig gestopt met regenen, hopelijk blijft dat zo.
Het waren hele drukke en hele leuke laatste dagen voor je.
De mooie herinneringen zullen blijven, die vergeet je nooit meer, mede door al je foto's.
En wat las ik op het end?
Dat je onderweg bent naar Vancouver!!!
Ik snap er geen bal meer van hoor, hoe kan die terugvlucht nou zo kort zijn?
Wij vlogen een paar weken geleden eerst naar Houston, 10 uur en drie kwartier vliegen.
Daarna nog 3,5 uur naar Las Vegas. Zo'n 14,5 uur vliegen dus.
Vancouver ligt redelijk op dezelfde hoogte en ik dacht écht dat het zo'n 11 of 12 uur vliegen is maar het zal met de route en de bolling van de aarde te maken hebben.
SF duurt wel 11 uur.
Op de terugvlucht naar Amsterdam heb je wind mee, je vliegt dan voor een groot deel me op de Atlantische Golfstroom. Je doet er dan inderdaad ongeveer een uur korter over.
Enfin, ik ga ermee kappen want ik heb trek in koffie, moet naar de plee en me geestelijk voor gaan bereiden op de paniekaanvallen van mijn geliefde mannetje die zéker zullen gaan komen tijdens de wedstrijd die over een klein half uur gaat beginnen.
Het wordt stil op straat.....
Mandy, bedankt. Heel erg bedankt voor al je geweldige, leuke, spannende en meeslepende verhalen die je ruim een jaar lang aan al je lezers hebt voorgeschoteld.
Ik heb er opnieuw ERG van genoten en ik hoop dat je het over een tijdje weer op je heupen krijgt zodat alles weer van voren af aan kan gaan beginnen!
Tot snel en geniet van de wedstrijd, niet gillen hè, straks word je nog opgepakt :-) :-)
Ber
XXXX
-
14 Juli 2014 - 09:03
Jacqueline:
Lieve Mandy, ik ben blij dat je weer heelhuids thuis bent, en dat je genoten hebt, wij ook van al je verhalen. Ik hoop dat je snel je draai weer vindt in dit kikkerlandje. Verder is alles al geschreven en sluit ik mij daarbij aan. Dank je wel voor het afgelopen jaar. Knuffel Jacqueline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
