Het WK op Vancouver Island

Na de landing kon ik de douane door voor een extra stempel in mijn paspoort. Vervolgens kon ik wachten op mijn tas en weer opnieuw inchecken. De vlucht naar Vancouver ging op tijd en duurde gelukkig niet al te lang. In Vancouver had ik wat haast omdat ik de ferry moest halen. Als ik deze zou missen zou ik nog eens 3 uur moeten wachten. Uiteraard kwam mijn tas als allerlaatste van de bagageband af, maar ik wist mijn weg nog enigszins te vinden van 4 jaar geleden. Dus zo zat ik even later in de skytrain om vanaf daar over te stappen op de bus naar de ferry terminal. Ik kwam 10 minuten voordat de ferry vertrok aan, dus een mooiere aansluiting kon bijna niet. De ferry kostte me nog eens 2 uur, maar gelukkig stond Dennis, (zoon van Jaap en Jannie, m'n oom) me op te wachten in Nanaimo. Vanaf daar was het nog ruim anderhalf uur naar Campbell River. Het was ondertussen 8 uur 's avonds, maar in tegenstelling tot in Sydney was het hier nog steeds licht. Ik werd bij het huis van Jaap en Jannie, mijn oom en tante, afgezet. Zij waren nog op vakantie in Nederland, wel een beetje een rare gewaarwording. Ondertussen was het 10 uur en vond ik het bedtijd. Ik had er in totaal een reisdag van 28 uur op zitten, vertrokken op 11 juni om 9 uur in de ochtend, aangekomen op 11 juni om 10 uur in de avond.

Donderdag heb ik eerst behoorlijk uitgeslapen. Daarna heb ik nog een tijdje lekker in bed gelegen en toen was het echt tijd om eruit te komen. Sara, Dennis zijn vriendin, had boodschappen gedaan waardoor ik lekker kon ontbijten/lunchen. De rest van de dag heb ik voor de tv gehangen en rustig aan gedaan. Voor het avondeten werd ik door Dennis opgehaald zodat ik bij hem en Sara kon eten. Het was erg gezellig en tegen bedtijd werd ik door Dennis weer teruggebracht.

Vandaag had ik afgesproken om met de lunch naar Cole te gaan. Cole is de zoon van Sara. Om 12 uur kwam Sara mij ophalen zodat ik samen met haar en Cole kon lunchen. Daarna ging Sara weer aan het werk en heb ik met Cole de Nederlandse wedstrijd gezien. Wat een wedstrijd en wat een doelpunten, ik baalde dat ik niet in Nederland was om met iedereen feest te vieren, want hier bij de Canadezen heerst het hele WK-gevoel niet zo erg (behalve bij Jaap en Jannie, maar die waren nog niet thuis). Daarna zijn we naar de school van zijn zusje, Sydney, gelopen. Nadat ik ook met haar heb kennis gemaakt zijn we terug gelopen en hebben thuis een spelletje gedaan. Omdat het zulk mooi weer was zijn we daarna nog een stukje buiten gaan rond lopen en toen kwamen Sara en Dennis alweer terug van hun werk. Dennis had ook Taryn en Casey opgehaald, zijn 2 zonen die ik 4 jaar geleden ook ontmoet heb. Met zijn zessen hebben we gegeten en na het eten zijn we naar het meer gereden om een duik te nemen. Ik had geen zwemspullen bij me, dus ik bleef aan de kant zitten, maar het water was behoorlijk koud, dus ik vond het wel prima. Thuis hebben we nog een kopje thee gedronken om weer op te warmen en daarna heeft Dennis mij weer naar huis gebracht.

Het was weekend en Dennis en Sara waren beiden vrij. Sydney was ondertussen ook aangekomen, dus het was een gezellige drukte. Nadat Dennis mij had opgehaald en we met zijn allen geluncht hadden, ben ik samen met Dennis, Taryn, Casey en Sydney naar April Point gegaan. We moesten hiervoor een klein stukje rijden om vervolgens met een klein bootje naar de overkant (oftewel een ander eiland) te varen. We hebben hier rondgelopen en kwamen net op tijd aan om een bruiloft mee te maken. Als verrassing landde er ook een helikopter, die de bruidegom meenam voor een vlucht. Daarna besloten we nog een kop warme chocomel te drinken samen met wat frietjes. Wij waren druk aan het praten, maar de bediening vond dat het te lang duurde voordat alles uitgeserveerd werd, dus kregen we alles van het huis. Het werd een goedkope middag op deze manier. Nadat we de boot terug gepakt hebben zijn we naar het huis van Dennis en Sara gereden, waar er nog 4 andere met ons mee bleken te eten. Het was gezellig en met alle kinderen lekker druk. 's Avonds heeft Dennis mij weer terug gebracht voor mijn laatste nachtje alleen in Jaap en Jannie's huis.

Vaderdag en omdat ik zo ver weg zit heb ik er dit jaar niks aan gedaan. Evengoed een fijne vaderdag pap ;-). 's Ochtends zijn we met zijn allen naar de Farmers Markt gegaan. Dit is een markt in Campbell River met allemaal kraampjes waar lokale producten verkocht worden. Leuk om een keer mee te maken. Thuis werden Cole en Sydney door hun vader opgehaald om vaderdag met hem te vieren. Sara, Dennis, Taryn, Casey en ik zijn naar de Elk Falls gereden. Dit is een waterval waar ik 4 jaar geleden ook met Jannie geweest ben. Het was grappig om hier weer terug te komen en te constateren dat er vrijwel niks veranderd was. We hebben hier nog wat rondgelopen om daarna een volgende plek op te zoeken waar we ook hebben rondgewandeld. Op de terugweg was het tijd voor een ijsje, welke we allemaal verdiend hadden. 's Middags ben ik met Dennis en Casey naar een (mineraal)stenen tentoonstelling gegaan. Casey is hier helemaal gek van en ik moet zeggen dat ik het een stuk interessanter vond dan ik in eerste instantie dacht. Aan het einde van de middag waren we terug en rond 6 uur konden we aan tafel. Ondertussen hadden we gehoord dat Jaap en Jannie onderweg waren vanaf de ferry, dus om 8 uur bracht Dennis mij, samen met Sara en Cole terug naar hun huis. We kwamen bijna gelijk aan en het was fijn om weer bekende gezichten te zien. Ik werd bedolven onder alle kussen die overgebracht moesten worden vanuit Nederland. Dennis en Sara zijn terug naar hun huis gereden en we kregen te horen dat er een cruise schip voorbij voer. Dit schijnt een nogal mooi gezicht te zijn, dus een half uur na thuiskomst zat Jaap alweer in zijn auto om samen met mij naar het cruise schip te kijken. Het viel helaas een beetje tegen, maar dat mocht de pret niet drukken. Na bijgepraat te hebben ging het lampje uit en besloten we alle 3 naar bed te gaan.

Maandag was het een rustig-aan-doen dagje. Jaap moest eigenlijk werken, maar besloot 's ochtends om toch thuis te blijven. Jannie moest alles weer wassen, dus ik heb voetbal gekeken, mijn blog weer bijgewerkt en hier en daar wat geholpen. Ik kreeg een usb-stick in mijn handen gedrukt met de mededeling om deze maar eens te bekijken. Het bleek dat papa en mama een compilatie van filmpjes hadden gemaakt van de barbecue op het eilandje met tweede Pinksterdag. Super leuk en zo was ik er toch nog een beetje bij! Daarna konden papa, mama en Jef nog even 'live' zien dat alles goed met me ging, we hebben een uurtje geskyped voordat het voor hun tijd was om naar bed te gaan. Na alle wedstrijden hebben Jannie en ik wat boodschappen gehaald en kon er begonnen worden met koken. Na het eten hebben Jaap en ik een stukje met Coby (de hond) gelopen.

Vandaag was Jaap wel naar zijn werk gegaan, dus waren Jannie en ik alleen. Nadat we de eerste voetbalwedstrijd hadden gezien zijn we op pad gegaan. We moesten wat boodschappen halen en zijn daarna naar de pier gegaan. Hier hebben we geluncht, lekker in het zonnetje. Daarna zijn we nog wat winkels in- en uitgelopen, op zoek naar een armbandje voor mij. Deze konden we niet vinden, maar we hadden morgen ook nog. Pas aan het einde van de middag kwamen we thuis. We hadden de wedstrijd Brazilië - Mexico opgenomen, dus toen Jaap om 5 uur thuis kwam ging deze eerst aan. Daarna hebben we gegeten en heb ik samen met Jannie een rondje met Coby gelopen.

De volgende dag was de dag dat Nederland tegen Australië moest spelen. Dit was bij ons om 9 uur 's morgens al, maar Jaap moest werken. We hadden daarom besloten dat we de wedstrijd zouden opnemen, maar dat hield in dat Jannie en ik ook niet konden/wilden kijken. We zorgden er daarom voor dat we de rest van de dag onbereikbaar waren, computer/iPad gingen uit, tv en radio uit, telefoons lieten we thuis en zelfs de huistelefoon werd niet opgenomen. We wilden er wel even uit, dus gingen we naar Coombs. Ik ben hier 4 jaar geleden ook geweest met Jaap en Jannie, je hebt hier een café met geiten op het dak en een Nederlandse winkel. Maar we waren te bang dat we de uitslag zouden horen, dus de Nederlandse winkel werd dit keer overgeslagen. Ook hadden we expres geen oranje shirts aangetrokken, Jannie had alleen sokken met een oranje randje aan :-). Tsja, je moet er wat voor overhebben. Coombs was gezellig, nadat we aankwamen hebben we hier eerst geluncht en daarna zijn we in de winkeltjes rond gaan kijken. Hier vonden we gelukkig wel een armbandje voor mijn verzameling en na alles gezien te hebben zijn we weer op huis aangegaan. Bij thuiskomst was het al half 4, dus nog maar anderhalf uur te doden. Sara, Cole en Sydney kwamen nog langs om gedag te zeggen, wat ik super lief vond. Daarna was het tijd om ons oranje shirt aan te trekken, wat boekjes te lezen en geduldig wachten totdat Jaap thuis kwam. Bij thuiskomst werd de wedstrijd meteen aangezet, waarna Dennis binnenkwam. Hij kwam ook gedag zeggen, hij wist de uitslag al, maar zei niks en hij had de wedstrijd niet gezien, dus bleef hij bij ons om de wedstrijd te kijken. Wat een wedstrijd was dit weer, op het einde waren we bijna geneigd om door te spoelen zodat we wisten of we gewonnen hadden, maar we hebben ons kunnen beheersen. Hierna hebben we het eten opgewarmd en zijn voor de tv gaan eten zodat we ook de wedstrijd Spanje - Chili. Wat waren we blij dat deze wedstrijd gespeeld was, we zijn in ieder geval door! Jaap en Jannie begonnen daarna met het inpakken van hun tas, aangezien zij van het weekend in Vancouver zijn voor een fietstocht. Ik besloot het voor een keer in de ochtend te gaan doen.

Mijn laatste dag samen met Jaap en Jannie. Na het ontbijt heb ik mijn tas ingepakt, waarna ik nog wat laatste dingen moest regelen. Ik moest nog een trein en vliegticket boeken, aangezien ik volgende week geheel onverwachts in Florida zit. Jippie, maar daar meer over in mijn volgende verslag. Rond half 12 gingen we rijden, op naar Nanaimo. Hier zijn we eerst naar de ouders van Sara gereden, zij zouden de komende dagen namelijk op Coby passen. Rond 2 uur was het tijd om naar de ferry te rijden, welke om 3 uur vertrok. Op de ferry hebben we wat gegeten en hebben Jannie en ik de voetbalwedstrijd gezien. Jaap was terug naar de auto gegaan. Om 5 uur waren we in Vancouver, waar we eerst de fiets van Jaap hebben afgegeven. Daarna zijn we naar het hotel gereden. Jaap en Jannie hadden een kamer met 2 tweepersoons bedden, dus mocht ik vannacht bij hun slapen. 's Avonds hebben we pizza gehaald, welke super groot en super goedkoop waren, we snapten niet helemaal hoe hun systeem werkte, maar ze waren lekker en daar gaat het om. Daarna zijn we nog een duik gaan nemen en hebben we in de hot spa van het hotel gezeten, prima zo :). Nog 1 nachtje samen en dan is het echt over, helaas.

We waren om 8 uur klaar om te gaan ontbijten, zodat we dit nog samen konden doen. Na het ontbijt zouden Jaap en Jannie vertrekken en zou ik mijn tas gaan inpakken en de bus richting het vliegveld pakken. Ik heb ze uitgezwaaid zolang ik kon en ben daarna terug naar de kamer gegaan. Om half 10 stond ik op de bus te wachten. Ik wilde een kaartje bij de chauffeur kopen, maar hij kon mijn 20 dollar biljet niet wisselen, dus liet hij mij zonder te betalen meereizen. Bij de juiste halte riep hij me en vertelde me precies wat voor kaartje ik hier moest kopen (hoeveel zones) en waar ik heen moest, zulke mensen zijn goud waard. Ik had eerst de metro en vervolgens nog een andere metro naar het vliegveld, maar zo'n anderhalf uur later was ik er. Ik kon gelukkig meteen mijn tas inchecken en toen werd het wachten tot we mochten boarden. Op het moment van schrijven zit ik in het vliegtijd en verloopt alles op tijd. Ik ben onderweg naar Toronto, naar Marc, Sandra, Ellie en Sam (Marc is Jaap en Jannie's zoon). Marc komt mij vanavond ophalen van het vliegveld en dan kan er weer een nieuw avontuur beginnen. Ik kijk ernaar uit om iedereen weer te zien na 4 jaar. Nog 2 uurtjes wachten, maar gelukkig zenden ze in dit vliegtuig de wedstrijden uit, dus ik zal me niet vervelen.

Het was weer erg gezellig bij Jaap en Jannie, maar zeker ook bij Dennis en Sara. Ze hebben allemaal super goed me gezorgd en het is fijn om bij familie te zijn. Helemaal hier in Canada, omdat ik hier 4 jaar geleden al ben geweest, hoef ik nu even niks. Ik heb het meeste al gezien en kan daarom lekker rustig aan doen. Er is geen druk om dingen te willen/moeten zien omdat je er toch bent en dat is ook wel lekker. Ik hoop hier snel nog een keer terug te komen, maar voor nu, bedankt voor alles wat jullie voor me gedaan hebben!

Liefs

P.S. Voor de mensen die zich afvragen hoe het met mijn ticket is afgelopen... Ik ben opnieuw ingeboekt voor dezelfde vlucht als eerst. Ik zal op 9 juli dus gewoon naar huis vliegen. Op donderdag 10 juli om 10.20 uur kom ik aan met vlucht KL682 van de KLM.