Queenstown en een cruise

Nadat we in Queenstown waren aangekomen zijn we eerst naar een hostel op zoek gegaan. Deze hadden we redelijk snel gevonden, waarna we er alleen achter kwamen dat de keuken echt ontzettend smerig was. Gelukkig hadden we maar voor 1 nacht geboekt. Na het inchecken hebben we geluncht en zijn we richting de toeristeninformatie gelopen. We wilden wat weten over Milford of Doubtful Sound. Dit schijnen hele mooie gebieden te zijn, waar ik van Maud hoorde dat Doubtful Sound minder toeristisch was. Dus nadat we een overnachtings cruise hadden uitgezocht zijn we op zoek gegaan naar een nieuw hostel. Gelukkig is Queenstown niet zo groot en was ook deze snel gevonden. We maakten een reservering voor de volgende 2 nachten en hebben toen nog wat door het stadje gelopen. Uiteindelijk zijn we terug gelopen en hebben we lekker in de tuin in het zonnetje gezeten en een boek gelezen. 's Avonds hebben we eten gekookt en heb ik even met mama geskyped. Ook moeders wordt een jaartje ouder en vandaag was de dag dat ze er echt een jaartje bij mocht schrijven.

Vanochtend hebben we eerst ontbeten en zijn toen gaan uit checken. Albert moest naar de immigratiedienst voor zijn visa en ik had ondertussen weer contact met Lisa. Zij zat ook in Queenstown en ik besloot haar eerst op te zoeken. Ik wilde graag de Queenstown Hill oplopen vandaag, het was namelijk mooi weer en je zou een goed uitzicht hebben van bovenaf. Lisa leek het ook een leuk idee en we gingen dus samen naar boven. Het was een pittige klim, maar we hebben het gehaald en op de top hebben we ons lunchpakketje opgegeten. Het uitzicht was het wel dubbel en dwars waard, blauwe lucht, blauw meer, bergen, een plaatje dat je in Nederland niet zal tegenkomen. Na de nodige foto's zijn we met de terugweg begonnen en ergens halverwege kwamen we Albert nog tegen die besloten had ook omhoog te klimmen. LIsa en ik zijn doorgelopen naar beneden en hebben nog even bij een parkje met onze voeten in het water gezeten. Daarna hebben we een supermarkt opgezocht en besloten we vanavond niet te gaan koken. Van Cindy (en alle andere backpackers die in Queenstown zijn) hoorden we dat we echt een hamburger bij Ferdburger moesten halen en vanavond was daar de perfecte avond voor. We gingen ons eerst nog even opfrissen en hadden 's avonds weer met zijn drieën afgesproken. Het was er druk, maar we konden evengoed meteen bestellen. Wel kregen we meteen te horen dat we minimaal een half uur moesten wachten. Normaal gesproken zou ik echt niet zo lang gaan wachten, maar vanwege alle verhalen bleven we dat dus wel geduldig doen. Hij kon maar beter goed zijn ook ;-). Zo'n 3 kwartier later werd ons nummertje omgeroepen en konden we aanvallen. Het was een behoorlijke grote hamburger en hij smaakte ook erg goed. Naast Ferdburger zat Ferds Bakery, waar Albert en Lisa een toetje hebben gehaald. Deze hebben we in het park opgegeten om vervolgens weer terug naar het hostel te gaan om wat te chillen. Rond 10 uur zijn Albert en ik Lisa weer gaan opzoeken en zijn we, samen met nog een Engelse groep die Lisa kon, op stap gegaan. Na een aantal drankjes besloten we om nog een andere kroeg op te zoeken. Queenstown is net als Amsterdam, het maakt niet uit welke dag van de week het is, in alle barren en kroegen zijn wel mensen te vinden. Ik vond het na een tijdje wel mooi geweest en heb het voor gezien gehouden.

Donderdag was het uitslaapdag! Ik werd dan ook pas rond 10 uur wakker, waarna ik rustig ontbeten heb. Albert had volgens mij een kater, want die kwam voor 12 uur zijn bed niet uit. 's Ochtends was het erg bewolkt met hier en daar een bui, maar dit klaarde na het middaguur op. Ik besloot het dorpje even in te gaan om wat souveniertjes te kopen. Queenstown is de plek waar alles gebeurd, maar je moet er ook geld voor hebben. Je kunt hier bungeejumpen, skydiven, cruises maken, raften, met een speedboot de rivier af en weet ik wat nog meer. Het is hier ook meteen 1 van de duurste steden om dit te boeken, dus ik had daar minder behoefte aan. Verder is Queenstown redelijk klein en is er op al deze dingen na niet geweldig veel te doen. Ik heb me evengoed kunnen vermaken en ben geslaagd met een aantal souveniertjes. De rest van de middag heb ik lekker in de zon een boek gelezen. Aan het begin van de avond zijn Albert en ik naar de supermarkt gegaan om nog 1 keer samen te gaan koken. Na het eten kon het inpakken weer beginnen. We zouden de dag erna de cruise naar Doubtful Sound maken, dus moest alles even herpakt worden. Nadat alles klaar was, ben ik nog een drankje met Lisa in de stad gaan doen. Albert besloot in het hostel te blijven. Rond middernacht hebben Lisa en ik elkaar gedag gezegd, het was waarschijnlijk nu echt de laatste keer dat we elkaar in Nieuw-Zeeland gezien hebben. Wie weet in Australië nog, en anders thuis weer. Het was in ieder geval wel elke keer erg gezellig.

Na een vroeg ontbijtje heb ik mijn spullen in de auto gelegd en nog even geskyped. Rond half 10 vertrokken we richting Manapouri. Vanuit daar vertrok de boot naar Doubtful Sound. Doubtful Sound ligt in een fjorden gebied ten westen van Queenstown in het Fiordland National Park. Om half 1 vertrok de boot over Lake Manapouri naar de overkant. Het weer was op dat moment nog een beetje bewolkt, maar het ging langzaamaan open treken. Aan de overkant moesten we 22 kilometer met een bus rijden naar waar Doubtul Sound begon. Onderweg kregen we van de chauffeur nog de gelegenheid om hier en daar foto's te maken en informatie over het gebied. Zo bleek dat de weg die aangelegd was behoorlijk wat meer koste dan ingecalculeerd was. Elke centimeter van deze verharde weg koste achteraf 2 Nieuw-Zeelandse dollar. Een weg van 4,4 miljoen dollar en er ligt geen eens asfalt op. Aangekomen bij Doubtful Sound gingen we de boot op waar we ook de nacht op zouden doorbrengen. Nadat alle spullen in de kamer lagen (nou ja, kamer, de dorm kamers hadden niet eens een deur, er hing alleen een gordijntje voor) begonnen we met varen langs het mooie landschap. Ergens halverwege zijn we in een baaitje gestopt en daar konden we uit 2 activiteiten kiezen, kajakken of met een gids in een boot(je) rondvaren. Albert koos voor het kajakken, ik voor het laatste. Eenmaal in de boot bleken er dolfijnen bij ons in de buurt te zijn. De gids voer ernaar toe en zette de motor uit zodat we de dolfijnen goed konden zien. Ze begonnen na een tijdje zelfs uit het water te springen, wat erg gaaf was. Ze waren helaas te snel om er foto's van te maken, dus die heb ik niet. Daarna voeren we nog een stuk langs de kant en kregen we allerlei uitleg van de gids over de vegetatie en hoe alles hier ontstaan is. Eenmaal terug op de (grote) boot ontmoette ik een Engels stel, Suzy en Andy, en raakte hiermee aan de praat. Ondertussen voer de boot verder en kwamen we in de monding van de Tasman zee uit. De golven waren hier ongeveer 5 meter hoog, maar er waren gave dingen te zien, dus ging de boot gewoon verder. Het was ondertussen ook etenstijd (voor mij dan) wat maakte dat ik in combinatie met de hoge golven niet echt lekker werd. Ik ben daarom uit voorzorg maar binnen gebleven. Wel erg jammer, want ik had anders mooie foto's kunnen maken. Gelukkig waren er genoeg ramen en heb ik evengoed het meeste wel kunnen zien, maar foto's nemen heb ik niet eens geprobeerd. Dus jullie moeten me maar (opnieuw) geloven als ik zeg dat we zeeleeuwen hebben gezien en verder nog rotsformaties en een ontzettend ruwe, maar gave opspattende zee. Uiteindelijk had de rest genoeg foto's en begon de boot met het terugvaren naar het rustigere water. Dat was ook weer overleefd en ondertussen werd ook het eten geserveerd. Deze trip was inclusief diner (lopend buffet) en ontbijt (wat ook wel mocht voor de prijs die we betaalden ;-)). Om 8 uur mochten we dan echt aanvallen en onze bordjes vol scheppen. Ik moet zeggen dat het eten ontzettend lekker was en volgens mij het meeste nog vers ook. Allerlei soorten salades, groentes, aardappelen en vlees stonden er klaar. Nadat iedereen genoeg gegeten had kwamen de toetjes op het buffet te staan. Die waren nog veel beter dan het avondeten. Cheescake, vers fruit, brownie, chocoladetaart en een kaasplankje, het stond er allemaal. Toen ieders buikje helemaal vol zat, hebben Albert, Suzy, Andy en ik nog een tijdje zitten napraten, totdat er iemand van de bemanning kwam vragen of we al buiten waren geweest, nee dus. De maan was vanavond zo helder dat je geen sterren meer aan de hemel zag omdat de maan teveel licht gaf. De avond ervoor was het volle maan geweest, waardoor het leek dat dit deze avond ook nog zo was, wat echt heel erg mooi was om te zien. Uiteindelijk stond iedereen buiten foto's van de maan te maken. Volgens mij heb ik nog nooit zo'n heldere maan gezien en al helemaal niet met zo'n landschap erbij, deze tour was het geld dubbel en dwars waard.

Vandaag stond het ontbijt vanaf 7 uur al klaar en om half 8 werden het beddengoed vervangen, dus het was de bedoeling dat je dan aan je ontbijt zat. Het ontbijt was net als de dag ervoor erg goed geregeld. Ondertussen was de boot op weg naar het mooiste plekje van Doubtful Sound. Het wordt daar ook wel Sound of Silence genoemd. Ook hier kregen we allerlei informatie. Na een tijdje vroeg 1 van de bemanningsleden of iedereen een paar minuten stil kon zijn, wat inhield dat je niet eens mocht bewegen en ook geen foto's mocht maken. Toen schakelde de schipper de boot uit en was het inderdaad helemaal stil om ons heen. Zo gaaf, je kon de vogels horen fluiten, de watervallen horen plonsen en de bladeren horen ritselen. Het was dan wel koud buiten, maar het was echt de moeite waard. Na een aantal minuten werden de motoren weer gestart en was iedereen nog een beetje beduusd van de stilte die er had geheerst. De boot begon ondertussen aan de weg terug naar waar we waren opgestapt. Hier namen we afscheid van de volledige bemanning en stapten we de bus in op weg naar Lake Manapouri. Daar staken we het meer met de boot over en toen was er echt een einde gekomen aan deze ervaring. Als laatste namen we nog afscheid van Suzy en Andy en toen stapten Albert en ik in de auto, terug naar Queenstown. We hadden de afgelopen 2 dagen ontzettend mazzel gehad met het weer. Doubtful Sound is 1 van de meest natte plekken van heel Nieuw-Zeeland en het regent er ontzettend vaak. Onze 2 dagen bestonden uit zon en bewolking. Uiteraard wel wat winderig, maar wat wil je op open water, maar geen regen! Volgens de bemanning hadden we iets goeds gedaan waardoor we dit verdiend hadden, ze maakten dit weer (en al helemaal 2 dagen lang) niet vaak mee. Albert heeft mij bij het hostel afgezet en is zelf doorgereden naar Glenchory. Hij ging daar werken. Het was gezellig en handig de afgelopen anderhalve week om met een auto te reizen, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik stiekem ook wel weer blij ben om weer alleen te zijn. Anderhalve week is meer dan zat om met iemand op te trekken die je eigenlijk niet kent. Wat overigens niet wegneemt dat ik zeker weet dat ik de auto al snel zal gaan missen, want ik schrok me rot toen alle spullen eenmaal op m'n bed lagen. Ach, mezelf kennende zal het er op de 1 of andere manier wel weer inpassen, maar het wordt weer even passen en meten. Het weer in Queenstown was helaas wel wat minder en ik heb er dan ook niet veel gedaan. Ik had het stadje al gezien en ben eigenlijk alleen nog maar naar de supermarkt gegaan voor avondeten en heb de rest van de middag films gekeken en buiten een boek gelezen. 's Avonds ben ik begonnen met mijn tas en inderdaad paste alles erin, hij was alleen wel een stuk zwaarder dan ik de afgelopen anderhalve week gewend was ;-). Vanaf morgen stap ik de bus weer in en reis ik weer alleen het land verder rond.

Liefs