Chillen in Nelson

Na een beroerde nacht in Picton (denk aan snurkende mensen en geen opladers waardoor ik geen wekker kon zetten en dus om het uur wakker was), zou ik om half 1 de bus naar Nelson pakken. Aangezien de check out tijd bijna overal om 10 uur is, had ik expres een bus iets later geboekt zodat ik nog even door Picton kon lopen. Helaas kwam het echt met bakken uit de hemel en ik ga me niet voor de lol nat laten regenen. Dat werd dus weer een filmpje kijken en wachten tot de bus zou vertrekken. De busreis was overigens wel erg leuk. We hadden een chauffeur die steeds iets vertelde over de regio waar we doorheen reden, waardoor het nog een culturele busreis werd, altijd leuk! Ondertussen werd het steeds een heel klein beetje meer droog en dat we in Nelson aankwamen probeerde de zon er zelfs door te komen. Nu schijnt Nelson ook het plaatsje met de meeste zonuren te zijn. Ik werd opgehaald door een busje van het hostel, waar nog een Duits meisje, Mara instapte. Het hostel waar ik nu verbleef was echt het beste in de afgelopen 6 maanden. Een zwembad, sauna, hot spa, volleybalveld, tafeltennis, gratis ontbijt, gratis soep in de avond en weet ik wat allemaal nog meer zat er gewoon bij in. Na het inchecken ben ik met Mara naar de supermarkt gegaan en besloten we samen te koken 's avonds. Nadat we alle ingrediënten hadden ingeslagen hebben we terug in het hostel eerst nog even rustig aan gedaan en de soep geproefd. Daarna begonnen we met onze kookkunsten. Waar ik een paar dagen eerder nog dacht voor een weeshuis te moeten koken, had Mara dat idee hier ook, alleen dan dubbel zo erg. Er werd een hele zak pasta (normaal goed voor 6 personen) gekookt en alle ingrediënten verdwenen in de pan. Het eten was erg lekker, maar we hadden de komende 3 dagen genoeg, voor zowel lunch als avondeten. Na het eten zijn we met zijn tweeën de sauna ingestapt en hebben daarna nog een verfrissende duik in het zwembad genomen. Een prima afsluiter van de avond en klaar voor een goede nachtrust :).

Zaterdag had ik me bijna verslapen voor het ontbijt, maar gelukkig werd ik 5 minuten voor tijd wakker en kon ik nog snel wat meepakken (je bent een Nederlander of je bent het niet en als het gratis is, dan ben ik het dubbel zo hard). Na het ontbijt ben ik naar de toeristeninformatie gelopen en daar kreeg ik te horen dat er een zaterdagmarkt zou zijn. Op naar de markt. Dit was meer een braderie zoals we die in Nederland kennen, maar wel erg leuk en gezellig. Na hier wat rond gestruind te hebben, ben ik doorgelopen naar 'The centre of NZ'. Het middelpunt van Nieuw-Zeeland ligt in Nelson en dat ligt ook nog eens bij een uitkijkpunt, dus helemaal goed. Het was een 20 minuten durende klim omhoog, wat prima te doen was. Bovenop had je mooi uitzicht over Nelson, de zee en op de achtergrond nog Abel Tasman. Na de nodige foto's ben ik terug naar beneden gegaan en heb daar geluncht. Vanaf daar ben ik doorgelopen naar het Founders Heritage Park. Dit is een nagemaakt dorp van hoe het er vroeger uitzag in de Nelson regio. Met allerlei oude gebouwen, erg leuk om rond te lopen. Daarbij was er ook nog een bakkerij die net koekjes uit de oven haalde en ik kon het niet weerstaan om er eentje te kopen. Vers gebakken, heerlijk. Daarna ben ik rustig aan terug gelopen naar het hostel waar ik nog wat heb uitgezocht voor Abel Tasman om vervolgens aan het avondeten te beginnen. Gelukkig was het vandaag niet moeilijk, want er was nog genoeg van gister over.

Vandaag scheen de zon volop, heerlijk weer. Na het ontbijt ben ik samen met Mara naar het centrum gelopen. Er was bij m'n voetbalvereniging Saenden een nieuwjaarsreceptie aan de gang op dat moment, wat vaak 1 van de gezelligste feestjes van het jaar is. Mijn lieve vriendinnetjes vonden het wel weer eens tijd om te skypen en besloten me te bellen. Daar liep ik, al bellend door de stad, terwijl alle meiden buiten voor 't Laantje stonden in hun shirtje. De batterij van mijn telefoon begaf het uiteindelijk (die vond het spyke gesprek niet zo spectaculair als ik). Ik vond het in ieder geval een super actie en ik had het idee dat ik er toch ook een beetje bij was. Daarna zijn Mara en ik verder gelopen en kwamen we bij een kerk uit. Er was net een dienst aan de gang, wat vrolijke muziek opleverde. We hebben even geluisterd en zijn toen door gelopen. Ik wilde graag nog een berg opklimmen en Mara wilde mee, maar ze haakte na 5 minuten al af, het was haar te stijl. Ik heb doorgezet en het uitzicht van bovenaf was super om te zien. Opnieuw een gaaf uitzicht over Nelson en Abel Tasman. Na de nodige foto's ben ik terug naar het hostel gegaan. Omdat de zon nog steeds heerlijk scheen, heb ik de rest van de middag bij het zwembad vertoefd. Bikini aan, zonnebrand smeren, boekje erbij en zonnen en zwemmen maar. Ik bleek naast een Nederlandse broer en zus, Jeroen en Anouk, te zijn gaan liggen. We raakten aan de praat en het bleek dat zij de volgende dag naar het Abel Tasman park gingen. Ik wilde wel graag mee, wat zij geen probleem vonden, dus dat was makkelijk. Aangezien ik nog geen boodschappen had gedaan, besloten we met zijn drieën te gaan eten en Jeroen en Anouk hadden al spullen in huis. Dat was dus dubbel relaxen. Na het avondeten hebben we nog even na zitten praten en toen zijn we ons bed ingedoken. De wekker zou ons alweer vroeg wekken.

En inderdaad, om 6 uur ging de wekker af. Veels te vroeg, maar we hadden geen keuze. Om half 7 zaten we aan het ontbijt en waren we bezig om onze lunch te smeren. Een half uur later zaten we in de auto op weg naar Abel Tasman. Abel Tasman is het kleinste nationale park van Nieuw-Zeeland, maar je kunt er erg mooie wandelroutes volgen. Wij zouden om half 10 de (taxi)boot pakken. Deze zou ons bij de derde stop eruit gooien en dan zouden we terug lopen naar de tweede stop, waar de boot ons weer zou oppikken. Het was een wandeling van ongeveer 4 uur, maar we hadden langer de tijd om erover te doen. Super mooie omgeving en hele gave foto's hebben we kunnen maken. De zon scheen volop, maar het pad was vooral in de schaduw vanwege de bomen. Halverwege liepen we langs een strand en daar hebben we een half uurtje met onze voeten in het water gezeten. Daarna begonnen we aan het laatste stuk van de trek. We eindigden op tijd op het strand waar we opgehaald zouden worden, dus hier konden we ook nog even in de zon liggen. Uiteindelijk bleek de boot ruim een half uur te laat zijn, waardoor we nog ruim hebben kunnen bakken. Het was een top dag, maar we waren (vooral door de zon) wel gesloopt. We hadden alle drie absoluut geen zin om te koken, dus hebben we heel slecht fastfood eten gehaald. Terug in het hostel zijn we in de sauna en de hot spa gedoken, even rust voor de beentjes. Op het moment dat ik wilde gaan douchen kwam ik een bekend gezicht tegen. Lisa, een meisje uit Wormer dat eind december is gestart met haar wereldreis, was ingecheckt in het hostel. Onze moeders kennen elkaar wel en de verhalen werden al flink uitgewisseld met allebei een dochter in het buitenland. Lisa en ik hadden informatie met elkaar uitgewisseld over waar we zaten, maar het was toch een verrassing om haar hier te zien. We hebben de rest van de avond dan ook gebruikt om verhalen uit te wisselen. Het was erg gezellig en ondertussen was het al middernacht geweest. Ik zou de volgende dag sowieso weer verder reizen, dus het was tijd om onze bedden op te zoeken.

Liefs