Kerstweekend
Door: Mandy G
Blijf op de hoogte en volg Mandy
23 November 2010 | Canada, Newmarket
Wat doe je als je de sinterklaasintocht in Nederland mist omdat je aan het rondreizen bent? Juist, gewoon terug naar je familie en zorgen dat je de kerstintocht in Canada meemaakt. Vele malen leuker, helemaal met m'n twee enthousiaste ooms ;-)...
Vrijdagavond weer veilig aangekomen in Toronto. Jason zou samen met Jannie ook dit weekend naar Marc en Sandra gaan. Uiteindelijk heeft Jaap hun opdracht gegeven om vrijdagavond aan te komen (in plaats van zaterdagmiddag), alleen wisten ze niet waarom. Ze wisten namelijk niet dat ik dit weekend ook zou komen. Jason en Jannie waren al in Newmarket (waar Marc en Sandra wonen) aangekomen. Het was dus een echte verrassing dat ik ongeveer een uur later ook binnenstapte. Het was fijn om weer bekende gezichten te zien en om in een echt/lekker bed (uit) te slapen. Helaas bleek het uit slapen een beetje tegen te vallen. Jason wist vrijdagavond zo op m'n schuldgevoel in te praten dat Mandy braaf haar wekker zette om zaterdag om 6 uur (!!) m'n bed uit te gaan. Het vooruitzicht van 6 uur slaap lonkte niet echt, maar, om in Jasons woorden te blijven, wanneer ga je het weer zien?
Zaterdag dus netjes m'n bed uit en zowaar op tijd klaar om te vertrekken. Toen we terug kwamen van Sams hockey zijn Jason, Sandra en ik een stukje gaan (hard)lopen, haha. Laten we het er maar op houden dat ik hard moet gaan trainen zodra ik weer in Nederland ben. Na het hardlopen moesten we ons klaar maken voor de kerstparade. Dit is hetzelfde als de Sinterklaasintocht in Nederland, alleen dan met de kerstman. Ontzettend leuk om te zien, er waren allemaal praalwagens, Disney figuren en een aantal verklede dieren, waaronder koeien. Aangezien ze wisten dat ik naar de koeienfarm was geweest, kreeg ik bij elke koe te horen dat die voor mij kwam. Jammer jongens, die tijd is voorbij, hadden jullie maar mee naar New Canaan moeten gaan ;-). In de namiddag heb ik samen met Sam hockey, tikkertje en honkbal gespeeld in de kelder.
's Avonds opperde Jason het geweldige idee om uit te gaan. De hulptroepen werden ingeschakeld, aangezien Sandra en Marc al een tijdje niet meer uit geweest waren. Daarbij was er (volgens Sandra en Jason) een kleine generatiekloof... Ach, het verhaal was al uitgedacht, ik was met m'n zus en broer/vriend op stap ;-). Na nog twee keer het plan gewijzigd te hebben kwamen Sandra, Jason en ik uiteindelijk in Bradford aan. Hier was een bar waar de leeftijds categorie behoorlijk divers was. De muziek was erg leuk en het was een ouderwets gezellige avond. Het duurde ongeveer 6 weken, maar heb nu eindelijk iets van het uitgaansleven gezien.
Zondag had Sandra een heerlijk ontbijtje gemaakt. Helaas moesten we na het ontbijt Jannie en Jason alweer uitzwaaien. Het was kort, maar wel erg gezellig! Na het uitzwaaien zijn Sandra, Ellie en ik naar het winkelcentrum gegaan, want er moesten kerstinkopen gedaan worden. Ja, deze beginnen hier al in november... We hadden alleen niet al te veel tijd, want er stond nog meer op het programma voor vandaag. We gingen naar het kerstfeest van Marc zijn werk. Er was van alles te doen, springen op het springkussen, een goochelshow, het versieren van gingerbread en een lekkere lunch opeten. Natuurlijk wilde ik ook een gingerbread versieren, dus er werd een extra set voor mij gehaald. Een waar Picasso later konden we alles inpakken en mee naar huis nemen.
's Avonds waren we uitgenodigd om bij Sandra's ouders te gaan eten, dus zo gezegd, zo gedaan. We konden niet te laat naar huis, want de kinderen moesten maandag weer naar school. Eenmaal thuis zijn Sandra en ik languit op de bank gaan liggen en hebben een filmpje gekeken. Lekker relaxed na het avondje stappen, want dat hakt erin ;-).
Maandag hebben we Ellie en Sam naar school gebracht en mocht ik weer beginnen met m'n tas inpakken. Sandra heeft mij naar het vliegveld gebracht en nu zit ik weer in het vliegtuig naar Vancouver. Het schijnt in Vancouver behoorlijk te vriezen, dus ben benieuwd. Ben ondertussen wel een (geleende) skibroek rijker, dus ik ben voorbereid, haha.
Nog even, dus tot snel!
xx
Vrijdagavond weer veilig aangekomen in Toronto. Jason zou samen met Jannie ook dit weekend naar Marc en Sandra gaan. Uiteindelijk heeft Jaap hun opdracht gegeven om vrijdagavond aan te komen (in plaats van zaterdagmiddag), alleen wisten ze niet waarom. Ze wisten namelijk niet dat ik dit weekend ook zou komen. Jason en Jannie waren al in Newmarket (waar Marc en Sandra wonen) aangekomen. Het was dus een echte verrassing dat ik ongeveer een uur later ook binnenstapte. Het was fijn om weer bekende gezichten te zien en om in een echt/lekker bed (uit) te slapen. Helaas bleek het uit slapen een beetje tegen te vallen. Jason wist vrijdagavond zo op m'n schuldgevoel in te praten dat Mandy braaf haar wekker zette om zaterdag om 6 uur (!!) m'n bed uit te gaan. Het vooruitzicht van 6 uur slaap lonkte niet echt, maar, om in Jasons woorden te blijven, wanneer ga je het weer zien?
Zaterdag dus netjes m'n bed uit en zowaar op tijd klaar om te vertrekken. Toen we terug kwamen van Sams hockey zijn Jason, Sandra en ik een stukje gaan (hard)lopen, haha. Laten we het er maar op houden dat ik hard moet gaan trainen zodra ik weer in Nederland ben. Na het hardlopen moesten we ons klaar maken voor de kerstparade. Dit is hetzelfde als de Sinterklaasintocht in Nederland, alleen dan met de kerstman. Ontzettend leuk om te zien, er waren allemaal praalwagens, Disney figuren en een aantal verklede dieren, waaronder koeien. Aangezien ze wisten dat ik naar de koeienfarm was geweest, kreeg ik bij elke koe te horen dat die voor mij kwam. Jammer jongens, die tijd is voorbij, hadden jullie maar mee naar New Canaan moeten gaan ;-). In de namiddag heb ik samen met Sam hockey, tikkertje en honkbal gespeeld in de kelder.
's Avonds opperde Jason het geweldige idee om uit te gaan. De hulptroepen werden ingeschakeld, aangezien Sandra en Marc al een tijdje niet meer uit geweest waren. Daarbij was er (volgens Sandra en Jason) een kleine generatiekloof... Ach, het verhaal was al uitgedacht, ik was met m'n zus en broer/vriend op stap ;-). Na nog twee keer het plan gewijzigd te hebben kwamen Sandra, Jason en ik uiteindelijk in Bradford aan. Hier was een bar waar de leeftijds categorie behoorlijk divers was. De muziek was erg leuk en het was een ouderwets gezellige avond. Het duurde ongeveer 6 weken, maar heb nu eindelijk iets van het uitgaansleven gezien.
Zondag had Sandra een heerlijk ontbijtje gemaakt. Helaas moesten we na het ontbijt Jannie en Jason alweer uitzwaaien. Het was kort, maar wel erg gezellig! Na het uitzwaaien zijn Sandra, Ellie en ik naar het winkelcentrum gegaan, want er moesten kerstinkopen gedaan worden. Ja, deze beginnen hier al in november... We hadden alleen niet al te veel tijd, want er stond nog meer op het programma voor vandaag. We gingen naar het kerstfeest van Marc zijn werk. Er was van alles te doen, springen op het springkussen, een goochelshow, het versieren van gingerbread en een lekkere lunch opeten. Natuurlijk wilde ik ook een gingerbread versieren, dus er werd een extra set voor mij gehaald. Een waar Picasso later konden we alles inpakken en mee naar huis nemen.
's Avonds waren we uitgenodigd om bij Sandra's ouders te gaan eten, dus zo gezegd, zo gedaan. We konden niet te laat naar huis, want de kinderen moesten maandag weer naar school. Eenmaal thuis zijn Sandra en ik languit op de bank gaan liggen en hebben een filmpje gekeken. Lekker relaxed na het avondje stappen, want dat hakt erin ;-).
Maandag hebben we Ellie en Sam naar school gebracht en mocht ik weer beginnen met m'n tas inpakken. Sandra heeft mij naar het vliegveld gebracht en nu zit ik weer in het vliegtuig naar Vancouver. Het schijnt in Vancouver behoorlijk te vriezen, dus ben benieuwd. Ben ondertussen wel een (geleende) skibroek rijker, dus ik ben voorbereid, haha.
Nog even, dus tot snel!
xx
-
23 November 2010 - 06:35
BB:
Eigenlijk moet ik nu onder de douche maar ik kan niet anders dan even reageren op deze 2 verslagen.
Wat heb je veel gezien en gedaan de laatste paar dagen, ongelooflijk!
Bedankt voor de uitgebreide uitleg, erg leuk om te lezen.
Eindelijk gestapt en je doet dus duidelijk andere dingen als je op jezelf bent aangewezen, de shop-cultuur verandert opeens in échte cultuur :-).
Vraag me niet wat er nu leuker is want daar kan ik even geen antwoord op geven, haha.
Wat ik wel weet is dat ik een echt kerstmens ben, dus daar zit je aan de andere kant van de plas helemaal goed mee.
Zelfs in de snikhitte duik ik nog weleens een kerstwinkel in om even te kijken of er nog iets leuks te halen is,
Tis alleen zo jammer (of juist gelukkig zou mijn geliefde husband zeggen, ander kwam er nóg een koffer bij!) dat het voltage daar anders is want ze hebben zulke mooie, leuke en gekke kerstverlichting.....
Als je nog naar de Steamclock gaat toevallig, zorg dan dat je er om 11 of 12 uur bent, dan hoor je tenminste nog iets. Om 1 uur stoomt ie maar 1x.
Hij staat trouwens in een mooie winkelstraat in het centrum dus vervelen zul je je niet.
En ik ben ook benieuwd of de Olympische vlam er nog is. Volgens mij gingen ze hem weghalen maar dat weet ik niet zeker.
Wij hebben hem gelukkig gezien en ook dat was bijzonder! We hebben ook de aftelklok gezien.
En dan moet ik nu echt naar boven anders kom ik te laat om Williebillie af te lossen en krijg ik op mijn kop, boehoe snik.
Nog een paar geweldige dagen toegewenst, ik hoop voor je dat je de latten nog even onder kunt binden.
Maar niks breken hoor!!! (alhoewel je dan wel een lekker plekje in het vliegtuig krijgt, grijns.....)
Doeidoei, see you later.
-
23 November 2010 - 08:37
Hanny:
Hey Man, wat leuk om zo 2 verslagen achter elkaar van je te lezen. Een leuke tijd gehad bij Marc en Sandra zeg,als ik dat zo lees. Wat zal je weer een hoop mooie foto's hebben van de afgelopen periode..Tot het eind blijf je nu zeker in Vancouver he, hoe is het nu afgelopen met je slaapgelegen heid daar? We lezen het wel weer. Veel plezier met skieen als je dit gaat doen, maar wees wel voorzichtig he, want je hoeft geen speciaal plaatsje te krijgen hoor in het vliegtuig,zoals Berrie schrijft. Geniet nog even volop en we zien je weer snel.
Dikke kus papa,mama en Jef en ook de hartelijke groetjes van de oma's en opa doei!!!! -
23 November 2010 - 09:49
Jessica:
Hey Man,
Erg leuk en gezellig allemaal bekenden en familie om je heen! Het einde is in zicht en we (lees: ik) missen jou ook heel erg. Geniet er nog even van en dan veilig terug naar huis!
Kus Jes -
23 November 2010 - 11:57
Kees Koomen:
Wat een leuke verslagen. Zo heb ik heel veel over de familie gelezen. Doe iedereen de groetn van de koomentjes uit krommenie. Nog veel plezier voor de laatste periode.
Groenten van Kees en Juul -
23 November 2010 - 18:14
Rita:
Hoi Mandy,
Dat is snel, alweer een verslag. Maar wat leuk zo allemaal met de familie! Nog een klein weekje genieten en dan weer op weg naar huis. Geniet ervan!
Groetjes,
Rita -
23 November 2010 - 18:44
Willibilli:
wat een leuke verslagen kun jij schrijven-echt, ik zit er van te smullen.Hopenlijk kun je nog ff lekker skieen, but be careful. Gister met de meiden gezellig naar de winterfair geweest-errug gezelly.Nou Man, heel veel plezier nog en een goede terugvlucht gewenst.See you soon-kus wil -
23 November 2010 - 22:07
BB:
Heb je dit al gezien, Mandy???
Gaat dit écht over jouw verslagen???
Als dat zo is mag je moeder wel eens zorgen voor een fles champagne als je thuiskomt....
- Dit dagboek heeft in totaal 15575 pageviews -
Dit staat links onderaan. -
25 November 2010 - 00:50
BB:
Wat een rust hier vandaag, zeker allemaal druk met de Sint-inkopen.
Daarom een vraag voor je en ik verwacht hier ook antwoord!
Stel je voor, je hebt een suikertante (misschien heet ze wel Williebillie :-)) en die heeft vandaag de hoofdprijs in een loterij gewonnen, ik weet niet hoeveel miljoenen.
Ze belt je op en zegt dat je op haar kosten nog een maand mag blijven.
Buiten dat het w.s. niet kan met je werk enz., dat niet meerekenen:
WAT ZOU JE DOEN???
Nu ben je w.s. zover dat je wel weer naar huis wilt. Je moet tóch en dan heb je zoiets van; ja, ik ben er wel aan toe, maar ik vraag me toch af wat je zou doen als bovenstaande vraag je zou overkomen.
Groetjes,
Berry (met een y) -
01 Januari 2013 - 15:28
Cor De Ruiter:
Beste Mandy,
Ik, Cor de Ruiter, ben op zoek naar Jaap en Janny Koomen uit Krommenie.
Ik krijg sterk het vermoeden dat ik ze nu gevonden heb, ik was een studie vriend van Jaap, wij zaten samen op de zeevaartschool in Amsterdam.
Ik weet dat zij in de jaren zeventig naar Canada zijn geemigreerd en heb alle contact toen met ze verloren.
Kun jij dit doorsturen naar Jaap?
Ik ben nieuwsgierig hoe het nu met hun is.
Met vriendelijke groet
Cor de Ruiter -
02 Januari 2013 - 02:29
Jaap Koomen:
Hi Cor,
Toch is deze wereld heel klein gemaakt door social media, Wij wonen nog steeds in Canada en zijn erg geintresseert hoe het met jou is gegaan in al de jaren.
Stuur me een mailtje Gelukkig Nieuwjaar cheers, Jaap.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
